Yine ben hapımı içeyim.

Yine herşeyleri unuttuğum anlardan biriydi.
Yağmurun çaya, çayın neye, neyin huzura kavuşturduğu an. 

Aynaya baktım. Gözlerimi büyüttüm. Güldüm.

Gözleri büyütmek.
Göz bebeğinin göz bebeklerinin büyümesi.
Aklıma geldi.
Seslendim

-Hapını içtin mi?
-Hangisini?
-Hani her gün içtiğin?
-Yok içmedim, getirir misin?

Hap kutusunu aldım. Uzattım. Elini uzatmış bekliyodu. 
Hapı ben verdim. 
O içti.
-Sağol. 

Gözlerimin içine baktı. 


"Bana çare bul. Ben yine halının kenarına yarış arabalarımı dizeyim. Sen üzerinden geç. Bana sinirlen. Ben güleyim. Sonra boz yerlerini. 'Ama bu sefer kalıcı olcak!' diye saat yapayım koluna. Sen ağla ben 'ağlama' diyeyim.
Yine ben hapımı içeyim.

Bana çare bul. Sen benim resmimi çekmeye çalış ben sana bağırayım, yüzümü saklıyayım. Ama sonra gülümseyip 'kalıcı bi iz bi biz' bırakayım. Sonra fotoğraflara bakalım. Ben sileyim.
Yine ben hapımı içeyim.

Bana çare bul. Ama ağlama. Sen ağladıkça gözlerim dolar bilirsin. Sinirlenir yumruklarım etrafı. 'Üzülme bak her şey düzgün gitmek zorunda değil. Bak sen kısasın ama ben uzunum' diyeyim. Seni güldüreyim. Sonra gülelim.
Yine ben hapımı içeyim.

Bana çare bul. Bul ki sana "yeter karnım ağrıdı güldürme nolur yeter" diye bağırıp işi kavgaya çevireyim. Kavga edelim. Sana kızayım.
Yine ben hapımı içeyim.

Sen otur ben dolanayım. Bilirsin oturamam uzun süre. Sen 'otur nolur başım döndü' de. Ben sana yaptığım maçları anlatayım.Sonra marşlar söyliyeyim bağıra bağıra. Sonra sen sarı de ben kırmızı diyelim. Evi stada çevirelim.
Yine ben hapımı içeyim.

Bana çare bul. Biliyorum bu hap beni kandrıyor. Biliyorum ben de çaresizim. Aniden gidebilirim. Seni bi daha hiç üzmeyebilirim. Hiç bağırmayabilirim. Odamı bi daha dağıtmayabilirim. 
Ama sen yine de bana bi çare bul. Ya da gel otur yanımda. Derdimi anlatmam bilirsin. Ama sen otur. Yine gülelim. Yine sen bana kız.
Yine ben hapımı içeyim."


Dağlar bir olmuş sırtımdalar. 
Ondan önce geldim dünyaya ama ondan önce bana gelmedi korkular. 
Dağlar bir olmuş sırtımdalar. 
Ondan önce geldim dünyaya ama onu bekledim onu aradım dayanmaya.
Dağlar bir olmuş sırtımdalar. 
Ondan önce geldim dünyaya ama onu buldu sırtlanlar.



-Çok ağladım abiler, isyana girer mi?

Leyla ile Mecnun-Ihlamur