Kıyamet bize.

iyi günler ilerde anneanne

iyi günler ilerde

bense yirmidört saatlikgünlerdeyim anneanne

rüyalarında senin ne kıyamet kopuyor

ne de bir gül düşüyor dalından

sen böyle istersin bilirim

gülümseyerek anneanne

oysa ne sarışın kızlar

göz kırpıyor esmer delikanlılara

ne de ortadoğu

bir gül bahçesi oluyor

yine de iyi günler

ilerde anneanne

esmerliğimiz

kıyamet herkese

halime bakıp üzülme anneanne

bir bakarsın dayımla beraber

ortak bir iş kurarbelki bir süpermarket açarız

ne dersin, kasada da

muzaffer durur, gülümseyerek

yok yok olur, dandy, pop-cornve kalve çorba satarız.

kahrolsun amerika deriz sonra

kahrolsun fransa çin ve mançurya

kahrolur biz böyle deyince

devr-i daim düzeniyle dönen dünya

mançurya da kahrolur

niye kahrolacaksa

anneanne, müzmin 

başağrılarım artıyor

işte yaşamak bu deyip dostlar

müttefiklere gülümsediğinde

anneanne, ah anneanne

çıkış yok ve bu tereke

rahmetli dedemin yüreğinden

daha eski bir mesele

yüreğimiz bölüştürülemez

iyi günler ilerde

sade ekmeği bildiğimiz

günler geçmişte

ve güzeldi anneanne

şimdi ekmek dile gelse

boğazımızdan geçişine

utandığını söylerdi

iyi günler yok!

iyi günler yok anneanne

kıyamet bize

kıyamet bize

kıyamet bize

kıyam/et bize



Hüseyin Atlansoy