Kahredici şarkılarına bir yenisini daha eklediğinden
habersiz
Devam ediyordu hayatına.
Her hayat bir yol demişti arkadaşı.
Aklı mantığına uymazdı hiç ama bu fikir, ikisini de hemhâl kılmıştı.
Her hayat bi yol her yol bi şarkı her şarkı bi hayattı.
‘Gün batımı gibi olsa ömrüm’ dedi kendi kendine
O kahredici müziğin sesi yükseldiğinde.
Aynaya bakamayacak kadar kirlenmişti
İnsanlara değil aynaya bakamayacak kadar.
Yaşı kemale ermemişti belki ama ruhu öleli çok olmuştu.
-Hadi kalk yatağına yat-lara cevap vermeyeli çok olmuştu.
Uzun bakışların karamsar tavrına tav olmuştu genç kız.
Uzun soruların kısa cevaplarına
Uzun cümlelerin kısa seslerine
Uzun solukların kısa sonlarına tav olmuştu.
‘Peki, bu şarkı hiç bitmeyecek mi ?’diye geçirdi içinden.
Bu şarkı bittiğinde vuslata erecek,
İçindeki irine son verecek,
Kalbinin zifti gözlerinden akacaktı.
‘Allah Kerim!’ dedi gözlerinin renksizliğine merhem, yetmiş beş kuruşluk dem
ile.
